woensdag 3 december 2008

Spanning en sensatie

Mijn leven is zo spannend dat ik de spanning bijna niet meer aankan. Het is bijna spannender dan Tom Cruise bungelend aan een touw, wengens de hypergevoelige sensorvloer, terwijl een druppeltje zweet aan zijn bril blijft hangen. Al lijk ik dan misschien meer op Fozzie Bear:





Nu vraag je je misschien af wat mijn leven zo spannend maakt? Ik twijfel of ik het je zal vertellen, wat je kunt de spanning misschien niet aan. Misschien krijg je dan net zoveel zenuwachtige kriebels als ik, serieus, mijn rijexamen was er niks bij. Maar goed, dit stuk tekst slaat nergens op als ik je niets vertel en dus zal ik het maar vertellen (hebben we tenminste samen de kriebels en ben ik niet meer zo alleen)

1. Ik ga trouwen.

En als je gaat trouwen, dan moet je een trouwjurk hebben. Wat een logica.
Dus ik bel naar de bruidsmodewinkel in Schagen, neemt niet op. Ik opgelucht, later nog een keer bellen, neemt niet op, nog een keer bellen, neemt niet op. Ik mail sturen, stuurt niet terug. Mmmm nou dan toch maar een andere bellen.

Ik bellen naar Alkmaar, met de stotterende mededeling dat ik een trouwjurk wil zoeken omdat ik ga trouwen. Wanneer ik kan? Uhm, nou, wanneer kunt u? Ik de verwachting dat ik in januari terecht kan... "zaterdag?" ZATERDAG????!!!!! What the.... Nou is het dinsdag geworden, nog 6 dagen. Het is niet te geloven, ik krijg er een zenuwaanval van, nu kan ik niet meer terug (niet dat ik dat wil, maar het is wel definitief vind je niet?)

2. Mijn scriptie loopt ten einde.
Ik moest bij mijn begeleider op kantoor komen. Ik denk 'ow jee' dit is niet goed, hij zal wel zeggen dat ik een heel nieuw onderwerp moet verzinnen. De professor kijkt naar mij en zegt "zo Laura, wanneer wil je klaar zijn?" Ik dacht "daar heb je het..." Blijk ik heel goed bezig te zijn, alleen mijn lay-out ff te moeten veranderen. Dat geloof je toch niet?
Dus nu ben ik bezig met mijn aanbevelingen voor een ieder die daar in geinteresseerd is. Nieuwjaar is mijn einddatum, dan hoop ik hem netjes in te leveren en dan is het 'dag dag Laura, klaar met school!' ow yeah.

3. Ik zoek werk.
LAst but not least, als Ron en ik willen trouwen, dan zullen we moeten sparen, als we een beetje bruiloft willen zal ik moeten werken. Bij de thuiszorg willen ze me niet en de Blokker reageert niet (snif) Maar nu wil het geval dat een vriendin die ik eens in het jaar zie bij me langskwam, ze gaf me een telefoonnummer en een naam. Ik heb het bellen een dag uitgesteld en toen ik besloten had te bellen heb ik een half uur onder de douche geoefend wat ik zou zeggen. Ik bel de beste persoon op, deze is erg geinteresseerd en ik moest mijn motivatie sturen (oefenen onder de douche is aan te raden). Nu zit ik in spanning, hoop dat ik wordt aangenomen, want thuiszitten vind ik ook niks.

Voel je de kriebels al? Had niet overdreven he met Mission Impossible. Nou in ieder geval genoeg om over te bloggen dacht ik zo ;-)

Tot kriebels...

Geen opmerkingen: