Just one of those days

Sommige vrouwen hebben van die dagen dat niets lukt, alles valt uit de handen, niemand vind hen aardig, er moeten moeilijke beslissingen genomen worden en natuurlijk wordt de verkeerde beslissing genomen en ow ja, men is zo negatief als maar kan. Je zult het niet verwachten, maar ik heb ook van zulke dagen, met name eens in de maand.

Wat helpt dan nog? Er zijn een aantal tips voor zulke dagen:

Tip nummer 1:
Heel veel chocolade eten!
Zit me even af te vragen of dit zal helpen. Eens even denken, als je heel veel chocola eet, dan zet dat om in vet en dat vet plakt direct aan mijn kont. Mmm en aangezien ik dinsdag mijn trouwjurk weer ga passen, denk ik niet dat dit een geweldige oplossing is.

Tip nummer 2:
Luister muziek die emotie oproept!
Uhm ik zit even te denken welke muziek emotie bij mij oproept...moet eerlijk zeggen dat dit niet de muziek van Shakira, 2 pac of Gerard Joling. Nee de muziek die emotie bij mij oproept is afkomstig van Josh Groban en Andrea Bocelli, man wat kan ik daarvan genieten. Maar welke emotie roept het bij me op op dagen als deze? Ik leef me helemaal in, klanken, tonen, melodieeen, ik wordt er gewoon filosofisch van en weet je wat er gebeurt als ik filosofisch wordt, dan wordt ik emotioneel en weet je, op negatieve dagen, zijn de emotioneel filosofische gedachten doorgaans niet positief, ik loop dan dus de hele dag te snotteren.

Tip nummer 3:
Knuffel je man!
Ik heb een hekel aan mannen, voordat Eva een hapje van de vrucht nam hadden we nooit last van dit soort vreselijke dagen, alles was toen mooi en leuk en geweldig, kinderen schreeuwden nog niet, computers vielen niet uit, je werd niet dik van een banaan! En de man, arggg Adam stond erbij en keek ernaar, hij zei niet "Eva, schatje zou je dat wel doen?" Nee, hij liet het gebeuren en het gevolg is iedere maand weer te ervaren. En de man? Nee, hij heeft er geen last van, hij heeft er geen ellende van, op zijn hoogst een avondje met een chjagerijnige vrouw, nou dat is maar een paar uurtjes, terwijl een vrouw de hele dag met zichzelf opgescheepd zit!

Nou heb ik natuurlijk geen hekel aan mijn man, ik wil hem graag knuffelen, maar vaak werkt hij heel erg hard (Adam bedankt) of is hij in zijn eigen huis en dan mis ik hem heel erg en daar wordt ik dan emotioneel van en......nou deze tip werkt ook niet echt.

Ik denk dat ik er maar mee ophou, met die tips dan. Ze werken niet, sterker nog, ze maken het alleen maar erger! Weet je wat helpt, kijk programma's als America's next top model of Hell's kitchen en zie wat een ellende andere mensen meemaken in de jacht naar een prijs. Sjonge jonge wat een ellende, daar is mijn weekje nog niks bij!

Het verwoestende virus

Lang heb ik het kunnen ontwijken, ik sloot mezelf op in mijn kamer, leefde op appels en bananen en praatte niet met mensen die het hadden. Maar nu, ondanks de efficiente voorzorgsmaatregelen heb ik het toch te pakken: het gevreede verkoudheidvirus.

Er was namelijk een persoon voor wie ik mij niet afgezonderd had en dat was mijn lieve verloofde. Jaja, en nu bleek hij nou juist drager te zijn van het vreselijke en verwoestende virus.

Afgelopen week is hij de hele week ziek geweest, ik deed boodschappen, zorgde en kookte voor mijn zieke vent en net toen hij er een beetje bovenop kwam zondag, begon ik de snotteren. Ik moest spreken zondag maar voelde me niet helemaal top, daarom heb ik onder invloed van 2 paracetamol gesproken en daarna storte ik in om er vervolgens niet meer bovenop te komen.

Maandag en dinsdag was Ron ook nog thuis en man, wat waren we vervelend samen. We keken filmpjes en toen we daar echt geen zin meer in hadden keken we er nog maar 1, want ja, wat moet je anders? Op een absoluut dieptepunt van verveling keken we zelfs Assepoester en daarna ben ik zelfs verleid tot het kijken van Bambi II. Dit virus lieve vrienden verwoest echt alles, zelfs je zelfrespect.

Nu zit ik thuis, Ron is weer aan het werk en ik snotter de ene na de andere zakdoek vol. Hoop dat mijn lichaam het verwoestende virus snel overwint.....want ik verveel me!