Oorlog op mijn kamer (Antworks 1)

Voor mijn verjaardag kreeg ik van Ron een geweldig cadeau. Een ant-works, ontworpen door NASA om mieren te kunnen observeren. Ik vind mieren heel erg leuk, het zijn zulke intelligente wezentjes. In de ant-works zit een soort blauwige gelei waar de mieren in kunnen graven en ze leven er ook meteen van. Te gekke manier om te kunnen bekijken wat ze allemaal doen (zie youtube)

Ik was laaiend enthousiast dus gewapend met een bakje ging ik de tuin in op zoek naar mieren, maar het vervelende was, dat de mieren waarschijnlijk lucht hadden gekregen van mijn vernietigende bedoeling hun in een bakje te stoppen en ze zich allemaal verstopt hadden Degenen die we vonden waren maar heel erg klein, en dat is natuurlijk niet zo cool als van die heeeeeele grote. Dus de volgende dag zijn we naar het bos gegaan, gewapend met hetzelfde bakje, dit keer struikelde je over de mieren en dus hurkte ik neer en begon mieren in mijn bakje te doen (natuurlijk wel als er niemand langs liep )

Al gauw had ik er 15 en dus gingen we weer naar huis een bakje vol beestjes. We deden ze van het bakje in een flesje en toen in de antworks (dta valt niet meer hoor) Maar ze gingen niet graven. We dachten dat we er te weinig hadden en dus besloten we weer met hetzelfde bakje naar het bos te gaan. Ik pakte weer een heel aantal mieren, maar er viel me iets op, een van de wat kleinere hing aan de poot van de grootste en liet met geen mogelijkheid los. Maar goed, ik dacht "dat zal wel geen probleem zijn" en we voerden weer hetzelfde proces uit om ze in de antworks te krijgen (viel dit keer helemaal niet mee omdat er nog mieren inzaten. En ik moet opbiechten dat ik in dit proces een moord heb gepleegd een miertje die ik de naam marie had gegeven kwam klem tussen de deksel en het bakje en werd uit elkaar getrokken....het spijt me enorm. Maar goed, we hadden nu heel wat mieren in een bakje en ik keek of ze al zouden gaan graven, maar wat denk je.....Er begon zich een oorlog te ontwikkelen die niet onderdeed voor de Romeinse oorlogen.

Grote mieren trokken de kleine uit elkaar, overal lagen ledematen en ze peuzelden elkaar op. Ik zag dat Maartje opgegeten werd door Mieke en dat Mieke weer uit elkaar getrokken werd door Hansje. Het was vreselijk om te zien. Ik heb in moeten grijpen in een poging ze tot vrede te manen: Ik heb ze allemaal door de gootsteen gespoeld Achteraf vroeg ik een vriend die veel weet van insecten enzo "waarom?" ik begrijp het niet. Toen legde hij uit dat je nooit twee mieren van een andere kolonie bij elkaar moet doen....HET WAS ALLEMAAL MIJN SCHULD Door mijn schuld hebben mijn insectenvriendjes dit allemaal mee moeten maken....Maar ik beloof dat ik volgende keer die vriend meeneem op mierenjacht, dan zullen we alleen de mieren met een geel jasje in de antworks doen, want alle kolonies hebben een eigen vlag en eigen hesjes. En dan zal het allemaal wel goed komen. En tot die tijd, staat mijn geweldige cadeau nog even rustig op mijn bureau bij te komen van het zijn van het slagveld.