Een blije monteur

Het is inmiddels alweer een hele tijd geleden dat ik verteld heb dat de MV (luchtafvoer in de badkamer) stuk was en de man van de woningstichting was geweest om het allemaal eens te bekijken. De halve badkamer lag open omdat de MV helemaal ingebouwd was achter een muur. De beste woningstichtingmeneer heeft hem toen open gesloopt en toen we het kabaal zat waren hebben we de stekker eruit getrokken. Maar deze geluidsbewoner was nog niet weg of we hadden een nieuwe bewoner: schimmel. Jaja en deze was nog bijna hardnekkiger dan de piep die we daarvoor ervaren hadden.

Ron had de woningstichting maar weer eens gebeld, want de man kwam maar niet terug. Gisteren stond hij om 8 uur voor de deur. Ik deed open en hij begon meteen "ik ben zo blij dat u gebeld heeft, het briefje was kwijt en ik wist niet meer waar het nou was, ik ben zo blij dat u gebeld heeft." Ik vond het wel leuk dat ik iemand om 8 uur blij gemaakt heb met iets dat ik niet gedaan heb aangezien Ron gebeld had, maar ik zei niets, laat de beste man maar blij wezen....

Hij was koud in de badkamer of ik bood hem, zoals een goede gastvrouw, een kopje koffie aan, die hij (weer blij) aannam. Hij ging op de stoel zitten en dronk zijn koffie terwijl hij mij vertelde over alle moeilijke dingen die hij als monteur moest doen, kachels die niet doorliepen, maar het probleem lag niet in de kachel, MV's die er niet inzaten maar wel in moesten komen, dat waren de klusjes waar hij niet blij van werd, maar hij was wel blij dat hij het mij even kon vertellen en daar was ik ook weer blij mee.

De hele ochtend hoorde ik de man aan het werk, hij liep heen en weer, praatte in zichzelf, mompelde, zong (weliswaar vals) mee met de radio en praatte nog wat. Het was wel een gezellig aanwezig gezelschap. Na een tijdje verdween hij het dak op (want de MV werd verplaatst) en ik moest zooo nodig naar de wc (had liters thee op) en dacht 'mooi nu kan ik even' maar ik zag dat hij vanaf het dak recht de wc inkeek, laat dus maar weer. Ik telde de minuten af naar half 1 want toen had de beste man pauze. Hij ging naar huis en ik kon eindelijk naar de wc.

Om 13.00u was hij weer terug en begon weer met mompelen, zingen en knoeien, het was gezellig. We dronken nog een bakkie, waarbij hij mij weer zijn verhalen vertelde en daarna ging hij weer aan het werk. Om 14.00u kwam de tegelzetter, de MV-monteur had namelijk een aantal tegeltjes gebroken en die moesten vervangen worden. Toen had ik er 2 in de badkamer!

Ik bood ze beide een bakkie aan en luisterde hoe de tegelzetter diep onder de indruk was van de bijzonder grote verhalen van de MV-monteur en de MV-monteur was op zijn beurt weer blij dat hij zo erkent werd in zijn wijsheid. Om 14.30u was ik ze kwijt, ik deed een spel en was bang dat ik gemist had dat ze gedag hadden gezegd, maar nee hoor, ze stonden voor de deur te wachten tot het anti-schimmelspul ingetrokken was. En de grote verhalen kwamen niet uit de lucht vallen.

Om 15.30u werd ik bedankt voor de enorme gastvrijheid, hij vertelde me dat de schimmel hardnekkig was, maar hij spoot er nog wat spul op en dan moest het goedkomen. Daarna ging hij er vandoor, hij was toch een hele dag bezig geweest!

Ik keek een uur later naar het plafond van de badkamer, maar onze schimmel is gelukkig hardnekkig, hier ben ik blij om omdat ik anders zo alleen in huis zou zijn, nu heb ik allemaal schimmel om me gezelschap te houden.

Om 21.00u belde de onderbuurvrouw aan. Ze vroeg "wat hebben ze bij jullie gedaan want ik doe mijn MV uit en er komt toch een zooitje herrie uit!"
Ik ben bang dat ik de beste man nog eens een tijdje over de vloer krijg, ach, als hij er maar blij van wordt.....