woensdag 5 november 2008

Gideon is eenzaam en ik ben hem zat

Mijn moeder is een weekje in haar uppie naar Drenthe om even lekker bij te komen met een goed boek. Ze heeft bossen om zich heen en geen telefoon, dus niemand uit de echte wereld kan haar storen. Ik zei nu wel dat ze in haar uppie in Drenthe is, maar dat is niet helemaal waar, mijn moeder is daar met onze Duitse Herder Joel. Dat is wel een beetje vreemd voor ons, want als je nu naar boven loopt kom je niet direct met je gezicht tegen een natte zwarte neus aan. Maar goed, we wennen er allemaal wel aan, allemaal, behalve een lid van ons gezin.

Gideon (onze kater) is helemaal van de rel. Hij en Joel hebben een verstandhouding, soms laten ze elkaar met rust en op andere momenten spelen ze samen. Gideon doet zijn poot tegen Joel aan en de hond vliegt dan achter hem aan. Maar nu Joel er niet is, mist Gideon hem. Hij rent nu door de kamer in de hoop dat de hond achter hem aanvliegt, maar helaas....het blijft stil.

De rest van het huis is ook leeg, de vader kostwinner van het huis is naar zijn werk, mijn broertje en zusje naar school en ik, o ja, ik ben wel thuis en dat heeft Gideon ook ontdekt.

Normaal verkiest hij iedereen boven mij, hij ligt 's ochtends bij mijn vader, overdag bij mijn zusje, 's avonds bij mijn moeder en tijdens het eten bij mijn broertje. Ik weet niet wat ik hem gedaan heb, maar hij ligt nooit bij mij. Behalve als ik op de plek van mijn vader zit, dan klimt hij op mijn schouder en vervolgens kijk hij me aan, om tot de ontdekking te komen dat ik mijn vader niet ben en er snel vandoor te gaan.

Maar nu, ik wordt horenddol van die kat. Hij mauwt voor mijn deur,gaat op mijn papieren zitten en springt op mijn bureau om vervolgens op het toetsenbord te gaan zitten. Als ik langsloop mept hij me tegen mijn voet om duidelijk te maken dat ik hem op moet pakken. Hij knuffelt en spint en ik heb geen moment rust. Natuurlijk gooi ik hem mijn kamer uit,maar dit heeft niet heel veel zin, binnen de kortste keren is hij er weer.

Gelukkig is mijn vader nu ziek thuis, dan is er tenminste iemand anders die last van hem heeft.

Geen opmerkingen: