dinsdag 13 april 2010

De schimmelexpert

Daar zat ik dan, op de bank om te wachten op de schimmelexpert, ik was eerder uit het werk gekomen, reed vol paniek achter een tractor met 30km per uur over de vliet maar was gelukkig nog op tijd. Maar voor ik verder ga moet ik even iets vertellen over de geschiedenis voorafgaande aan deze, wederom, geweldige dag uit mijn leven:

Er was eens een badkamer in een klein huisje en in deze badkamer hadden zich kleine schimmelpaddestoelen genesteld omdat er iets mis was met de afzuiger van het kleine huisje, de badkamer werd er bijna door opgevreten. Maar de prins van het huis belde de woningstichting en zij stuurden natuurlijk meteen iemand om de afzuiger te maken. Er werd een operatie op het huisje uitgevoerd en tot slot werd er spul op de paddestoelen gespoten waardoor zij bijna meteen verdwenen. Het huisje kon weer opgelucht ademhalen door zijn afzuiger.

Maar dit mocht niet lang duren, het huisje was net gewend aan zijn witte plafond toen de paddenstoelen zich weer lieten zien, ze pestten het huisje en het huisje werd al zwakker en zwakker, tot verdriet van de geweldige mensen die in het huisje woonden. Ze besloten naar de bouwmarkt te gaan om het huisje te redden, maar toen zij de prijs van schimmelspul zagen en daarvan stijl achterover vielen, bedachten zij zich dat het eigenlijk een zaak van woningstichting was omdat de paddenstoelen nooit helemaal verdwenen waren.

De prins belde de woningstichting omdat de wc-bril gemaakt moest worden en omdat de paddenstoelen nu maar eens verwijderd moesten worden. Twee afzonderlijke dagen werden bepaald en de moeder van de vrouw werd uitgenodigd om op dag 1 op te passen op het huis, de wc-bril zou dan vervangen worden en, na een kleine omweg door miscommunicatie kreeg het huisje een prachtige nieuwe wc-bril.

De dag waarop de paddenstoelen geruimd zouden worden was de dag waarop een heuse schimmelexpert het huisje zou bezoeken. Het huisje was erg zenuwachtig en vroeg zijn bewoners dan ook om hem zo spik en span mogelijk te maken. Aan dit verzoek kwamen de eigenaren dan ook graag tegemoed.

Zo, dit was de geschiedenis van het geheel en dan nu: de schimmelexpert.

Zoals gezegd zat ik op de bank te wachten tot hij zou komen. Ik dacht na over wat voor een verschijning de man zou zijn. Zo'n witte overall over zijn kleding, een stofmasker op, veiligheidsbril en een koffertje om monsters in te verzamelen. Ik nam aan dat hij met een soort groot wattenstaafje langs het plafond zou schrapen, het in een reageerbuisje zou doen, meerdere gekleurde limonadeachtige kleurvloeistof op de monsters zou spuiten en daarna ons huis zou ontruimen omdat er een nieuwe paddenstoel ontdekt zou zijn.

Eindelijk ging de bel. Ik rende naar beneden, opende de deur en daar stond hij dan: een dikke man met een grote baard, stinkend naar de sigaretten en overladen met een stofwolk, zijn fleecetrui was gevlekt en stonk naar bouwplaatsen. Hij gaf me een rauwe, ruwe hand en zei dat ik naar boven kon gaan. Ik opende de badkamer, mezelf verbazend dat hij geen ladder, koffer of wat dan ook bij zich had. Ik had het mis, hij pakte een schroevendraaier en begon op het plafond en de muur te beuken. Liep de badkamer uit, deed de deur open en dicht, ging weer in de badkamer staan en deed de deur dicht. Liep de deur weer uit, ging de slaapkamer in (welke ik natuurlijk niet had opgeruimd) en was even bang dat hij met de schroevendraaier door ons fotobehang zou beuken. Weer begon hij op de muur te kloppen, verklaarde dat onze muur scheef liep (NEE, ECHT?????duh) en liep de badkamer weer in.

Hij mompelde wat over de tegels en een bagger badkamerplafond. Ik hoopte dat het huis dat niet gehoord had. Hij zei dat ik spul zou krijgen om de schimmel mee weg te halen. Wees op zijn trui terwijl hij mij vertelde dat hij ik op mijn kleding moest letten als ik het opspoot omdat je witte kringen kreeg als de chloor erin trok. (dit verklaarde enigszins het smoezelige uiterlijk van de man) Ik kreeg een gratis flesje schimmelspul en er wordt een rooster in de deur gemaakt. Maar....zei hij, als het flesje leeg is moet je het zelf kopen...whatever.

Weet je, de man was aardig en misschien een beetje onorthodox naar mijn badkamertje toe, maar hij deed zijn werk wel goed. Maar ergens, diep van binnen, ben ik toch wel teleurgesteld dat de wattenstaafjes er niet aan te pas kwamen. Ik denk dat ik vanmiddag zelf maar even met wattenstaafjes aan de gang ga en ik heb ook nog limonade.

Geen opmerkingen: