WACK

Versuft loop ik door het huis terwijl de tranen over mijn wangen stromen. Ik kijk achterom om te zien of ik gevolgd wordt, gelukkig niet. De angst slaat om mijn hart als ik gekraak hoor. Ik sta stil om nog beter te kunnen luisteren maar ik hoor niets meer. Ik loop behoedzaam verder terwijl ik probeer de tranen te stoppen en geen geluid te maken. Ik hoop niet dat ik gevonden wordt.

Ik haal diep adem als ik de volgende kamer nader, voorzichtig steek ik mijn hoofd om het hoekje van de deur...ik zie niemand....ik kijk de andere kant op....ook niemand. Ineens springt de kat tegen me op,ik geef een gil en val op de grond terwijl ik mijn gezicht met mijn handen bedek. Dan merk ik dat het de kat maar is en besef dat ik voor niets gegild heb...nu zal ik zeker gevonden worden.

Ik krabbel overeind en kruip achter het bed. Daar schuil ik in de donkere schaduw terwijl ik probeer mijn gedachten en ademhaling op orde te krijgen. Het zout van mijn tranen plakt op mijn gezicht. Mijn beste vriendin heeft mij herhaaldelijk geslagen en nog steeds is ze niet klaar. Gelukkig ben ik aan haar slagen ontsnapt en vond ik de kracht om weg te rennen.

Ineens hoor ik geluid en ik zie twee voeten aan de andere kant van het bed verschijnen. De schrik slaat om mijn hart, daar is ze. Ik kan geen kant op en weet niet hoe te ontsnappen. Ze zal me vinden, ik weet het zeker. Aanval is de beste optie. Ik tel tot drie spring met een rondgang op het bed en *WACK* vriendin Jedidja met mijn kussen. Daarna ren ik de deur uit terwijl de tranen van slappe lach alweer over mijn gezich rollen.

Jedidja ons virtuele kussengevecht is geweldig *WACK* deze kreeg je nog:-)