Een nieuwe stijl

Ben momenteel erg bezig met lichaam en lichaamsbeeld. Even een kleine geschiedenis: Toen ik rond de 17 jaar was denk ik,was ik er helemaal klaar mee. Ik woog minstens 85 kilo (had al even niet meer op de weegschaal gestaan) en voelde me diep ongelukkig. Ik ging de strijd aan door gezond te eten en meer te bewegen, ik kwam op 77 kilo en vond het een hele overwinning. Na een gewichtsplateau, waar ik maanden op datzelfde gewicht bleef staan, lukte het me om op de 75.7 kilo te komen, weer een plateau, uiteindelijk zakte ik naar 73.3 en hier heb ik maanden stilgestaan. Tot ik ergens weer de kracht vond om verder te gaan, ik deed enorm mijn best om onder de 70 te komen, maar als ik minder dat een goed ontbijt en een goede lunch at, kreeg ik enorme last van mijn bloedsuiker en dus moest ik wel zorgen dat ik goed at. Maar zo goed en zo langszaam als het ging zakte ik naar 70.7, naar 70.3 en (in mijn vakantie nogwel) zakte ik naar 69.3. Ik was dolgelukkig.

Maar gedurende dit hele proces, had ik 1 groot probleem: het kostte me 8 jaar om 16 kilo kwijt te raken en doordat het zo langszaam ging had ik de transformatie van mijn lijf niet door. En dus denkt mijn hoofd nog steeds dat ik 85 kilo weeg en staart een ontevreden vrouw terug in de spiegel. Ik draag nog steeds de kleren die ik al 10 jaar draag (zwart kleed af toch?) en ben wanhopig op zoek naar een eigen stijl want ik wil lekker mezelf kunnen zijn. En in dit proces ben ik weer meer gaan eten, weeg ik weer 71 kilo.

Maar vandaag ging er een knop om, ik ben er klaar mee. Mijn doel is 68 kilo en ik ga het halen. En als ik dat weeg, ga ik met Ron naar Utrecht en koop me helemaal suf aan kleren die ik leuk vind en die het figuur laten zien dat ik heb en niet het gedachtevervormde vergelijkende projectiezelfbeeld. Ik heb het bereikt om 16 kilo kwijt te raken in mijn (toch nog) jonge leven. En daar mag ik trots op zijn.